Συνήθως διαχωρίζουμε τις ανθρώπινες σχέσεις σε 2 κατηγορίες.
Στις διαπροσωπικές και στις εργασιακές.
Θέτουμε δηλαδή ένα νοητό όριο ανάμεσα στις ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύσσονται εντός και εκτός εργασίας.
Συναναστρεφόμαστε με ανθρώπους και πρέπει να φέρουμε εις πέρας την καθημερινή μας ρουτίνα σε απόλυτη συνεργασία.
Υπάρχουν στιγμές που τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο και ψάχνουμε να βρούμε ποιος φταίει.
Ποιος δεν έκανε σωστά τη δουλειά του και ποιος παραμέλησε κάποια σημαντική λεπτομέρεια.
Πάντα κάποιος φταίει και πρέπει να τον βρούμε και να τον στοχοποιήσουμε.
Το χειρότερο είναι, όταν ένα λάθος ή μία κατάσταση επαναλαμβάνεται.
Εκεί θα εστιάσω περισσότερο, προσπαθώντας να φέρω και πάλι την σκέψη σου τούμπα.
Οριοθετώντας αρχικά τις ανθρώπινες σχέσεις θα πρέπει να σου επισημάνω πως όρια έχει και ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά.
Μην πάει το μυαλό σου στα προσωπικά όρια που λέμε καμιά φορά χαρακτηριστικά πως τα ξεπεράσαμε.
Υπάρχουν και τα όρια που δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε ή κάποιος από τους συνεργάτες μας δεν μπορεί να ξεπεράσει.
«Ο συνεργάτης μας» μπορεί να βρίσκεται στο εργασιακό περιβάλλον μας αλλά και στον οικογενειακό μας κύκλο.
Συνεργάτη αυτή τη στιγμή ονομάζω οποιονδήποτε άνθρωπο πρέπει να συνεργαστείς μαζί του για κάποιο λόγο.
Υποθέτουμε λοιπόν πως στην διάρκεια της ημέρας μας συμβαίνει ένα λάθος και το αντιλαμβανόμαστε.
Τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή στην συγκεκριμένη κατάσταση, δεν είμαστε μόνοι μας.
Συνεργαζόμαστε με μία ομάδα ανθρώπων για να υλοποιήσουμε τον στόχο της ημέρας.
Ο στόχος της ημέρας μπορεί να είναι το οτιδήποτε.
Πχ. ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα στον εργασιακό μας χώρο.
Μία πώληση, μία σωστή ροή εργασιών.
Η σωστή οργάνωση μεταξύ των μελών της οικογένειας για να λειτουργήσει σωστά ένα σπίτι.
Αυτό μπορεί να σημαίνει χίλια δυο πράγματα. Ο καθένας από εσάς μπορεί να βάλει με το μυαλό του ότι θέλει.
Και κάπου εκεί ανάμεσα σε όλα, συμβαίνει το λάθος… το ίδιο λάθος που συνέβει ξανά και προηγούμενες φορές, από τον ίδιο άνθρωπο…
Θόλωσες…
Και αρχίζει το παραλήρημα…
-Πόσες φορές στο έχω πει;
-Γιατί δεν κάνεις αυτό που έχουμε πει;
-Στο έχω δείξει επανειλημμένως…
– Το έχεις ξανακάνει!
Και εκεί… βάλε φρένο και παρ’το αλλιώς…
Συνειδητοποίησες τι είπες;
Αντιλαμβάνεσαι τι κάνεις;
Όχι;
Θα σου πω εγώ…
Ζητάς συστηματικά από έναν άνθρωπο να κάνει κάτι το οποίο δεν το κάνει!
Τι δεν καταλαβαίνεις;
Εδώ τώρα πες μου σε παρακαλώ ποιος φταίει.
Αυτός που δεν κάνει αυτό που εσύ θεωρείς πως πρέπει να κάνει…
Ή εσύ που δεν μπορείς να δεχτείς πως δεν θα το κάνει και επιμένεις;
Το αντικειμενικά σωστό και ευνόητο για σένα μπορεί να είναι το υποκειμενικά άγνωστο ή προαιρετικό για τον «συνεργάτη» σου.
Τίποτα δεν εννοείται!
Δεν σου πέρασε ποτέ από το μυαλό;
Δεν σου πέρασε, γιατί παραδοσιακά σκέφτεσαι σωστά και έχεις πάντα δίκιο.
Ο δικός σου τρόπος είναι ο σωστός και είναι μονόδρομος.
Τον συνεργάτη σου τον ρώτησες;
Εκείνος τι θεωρεί σωστό; Γιατί δεν ακολουθεί τη δική σου λογική; Γιατί κάθε φορά;
Είσαι σίγουρος πως κάτι κάνει λάθος, ή απλά το κάνει με άλλον τρόπο;
Το σκέφτηκες;
Έχεις επιβεβαιώσει πως λειτουργείτε με τον ίδιο τρόπο;
Ή απλά προσπαθείς να επιβάλεις σε έναν άνθρωπο τη δική σου μέθοδο για την ροή των πραγμάτων;
Έχεις επιβεβαιώσει πως ο συνεργάτης σου μπορεί να κάνει αυτό που του ζητάς, σύμφωνα με τον δικό του τρόπο σκέψης;
Μήπως δεν μπορεί; Μήπως αυτό που ζητάς ξεπερνάει τα δικά του όρια;
Μήπως είναι «μέχρι εκεί»;
Το «μέχρι εκεί» φυσικά δεν σημαίνει τίποτα το υποτιμητικό για κανέναν.
Εκεί φτάνουν απλά τα δικά του όρια.
Σε ένα άλλο «εκεί» φτάνουν τα δικά σου όρια… μην το κρίνεις και μην απογοητεύεσαι.
Απλά δέξου το και βρες την χρυσή τομή στην συνεργασία σας.
Επικοινωνήστε και συμπληρώστε τα όρια σας.
Ίσως τα όρια του ενός να σταματούν εκεί που ξεκινούν τα όρια του άλλου.
Αν πραγματικά έχετε τον ίδιο κοινό στόχο, που τον θέλετε και οι δύο, τότε θα βρείτε την χρυσή τομή και θα αναλάβει ο καθένας τις αρμοδιότητες που μπορεί να φέρει εις πέρας καλύτερα.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος εκνευρισμού.
Το μόνο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να αντιληφθείς τα όρια.
Έτσι θα μπορέσεις να διαχειριστείς πολύ καλύτερα την κατάσταση και θα δημιουργήσεις ένα νέο πλάνο εργασιών.
Πολύ σημαντική είναι η συνεργασία, η επικοινωνία και ο κοινός στόχος.
Αν όλοι οι «συνεργάτες» σου είναι πρόθυμοι για όλα αυτά, τότε σίγουρα θα βρείτε την κοινή σας πορεία. 😉
