Το μακιγιάζ και η περιποίηση της επιδερμίδας του προσώπου και του σώματος μας, όπως συμβαίνει παγκόσμια, έτσι και στην Ελλάδα, είναι μια πρακτική βαθιά ενταγμένη στην καθημερινή μας ζωή. Φαίνεται όμως πως αυτή η συνήθεια δεν είναι αποκλειστικότητα της δικής μας σύγχρονης εποχής, αλλά μία παράδοση που κληρονομήσαμε από τους αρχαίους προγόνους μας.
Στην Αρχαία Ελλάδα, τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες, έδιναν πολύ μεγάλη έμφαση στην ομορφιά και την περιποίηση του προσώπου και του σώματος. H όψη τους άλλωστε συνδεόταν άμεσα με την κοινωνική τους θέση. Η πληθώρα των υλικών που προσέφερε η ελληνική γη σε συνδυασμό με τη φαντασία, δημιούργησαν μία μεγάλη γκάμα συστατικών για τη παραγωγή καλλυντικών.
Σε ότι αφορά τις γυναίκες, η “χλωμή” όψη στην επιδερμίδα ήταν το ζητούμενο καθώς ήταν άμεσα συνυφασμένη με την αφθονία και την κομψότητα. Για την επίτευξη της χρησιμοποιούσαν (δυστυχώς εν άγνοιά τους) υλικά τοξικά για τον οργανισμό, με αποτέλεσμα αυτό να έχει αντίκτυπο στην υγεία τους.
Τα συστατικά που συναντούμε με μεγαλύτερη συχνότητα στην ρουτίνα ομορφιάς των αρχαίων Ελλήνων είναι τα εξής:
Λάδι ελιάς
Αρχικά το ελαιόλαδο χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για την παραγωγή αρωματικών ελαίων. Αργότερα, οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποίησαν στο φαγητό, σε λύχνους για φωτισμό, για φαρμακευτικούς σκοπούς και ως καλλυντικό. Το λάδι ελιάς έγινε απαραίτητο για την καθημερινή τους προσωπική υγιεινή και την φροντίδα του σώματος τους. Οι γυναίκες το χρησιμοποιούσαν για να καθαρίζουν το δέρμα τους και ως ενυδάτωση μετά το μπάνιο.
Ενώ οι άνδρες άλειφαν με αυτό το κορμί τους πριν την άθληση ή πριν να πάνε στη μάχη.
Μέλι
Το μέλι καθώς έχει υπεράριθμες ευεργετικές ιδιότητες ήταν επίσης ένα εκ των βασικών συστατικών για τα καλλυντικά των αρχαίων Ελλήνων και φαίνεται να χρησιμοποιείται για αυτό το σκοπό ήδη από το 5.000 π.Χ. Εκείνη την εποχή τα προϊόντα περιποίησης βασίζονταν σε προϊόντα μελισσών, κατσικίσιο γάλα, λουλούδια, βότανα και ελαιόλαδο. Οι γυναίκες του μινωικού πολιτισμού συνήθιζαν να απολαμβάνουν βραδινά μπάνια με μέλι και γάλα, που έτρεφαν και ενυδάτωναν το δέρμα τους.
Μόλυβδος
Καθώς οι καταστροφικές συνέπειες του μολύβδου δεν ήταν ακόμα γνωστές, η χρήση του ως συστατικό στα καλλυντικά ήταν πολύ διαδεδομένη. Οι γυναίκες συνήθιζαν να εφαρμόζουν στο πρόσωπό τους μία βάση από σκόνη κιμωλίας και λευκό μόλυβδο για να επιτύχουν την προαναφερθείσα πιο χλωμή όψη. Επίσης χρησιμοποιούσαν τον μόλυβδο ως βάση για μάσκες ομορφιάς που καθάριζαν τους ρύπους από το δέρμα.
Κάρβουνο
Οι αρχαίες Ελληνίδες, όπως και οι σημερινές, αγαπούσαν πολύ το έντονο βλέμμα. Χρησιμοποιούσαν κάρβουνο και στάχτη για να δημιουργήσουν μία μαύρη σκόνη την οποία τη χρησιμοποιούσαν ως eyeliner και ως σκιά. Επίσης χρησιμοποιούσαν το ίδιο αυτό υλικό για να τονίσουν τα φρύδια τους που η εποχή εκείνη τα ήθελε γεμάτα, έντονα και ενωμένα στο κέντρο, αυτό που σήμερα αποκαλούμε μονόφρυδο.
Φυσικά χρώματα και βαφές
Βότανα, λουλούδια, λαχανικά και φρούτα όπως τριαντάφυλλα, ανεμώνες, λουλούδια από λωτό, μαργαρίτες, λεβάντα, χαμομήλι, ρίζες, κόκκινο κρασί και μαστίχα ήταν κάποια από τα συστατικά που χρησιμοποιούνταν για τη δημιουργία προϊόντων μακιγιάζ και περιποίησης. Κόκκινες χρωστικές από λαχανικά όπως το παντζάρι χρησιμοποιούνται αντίστοιχα με το σημερινό κραγιόν και ρουζ.
Πολλά από τα υλικά που χρησιμοποιούνταν στην Αρχαία Ελλάδα για την δημιουργία των καλλυντικών τους τα συναντούμε μέχρι και σήμερα στη βιομηχανία της ομορφιάς. Το ελαιόλαδο, το μέλι και το κερί μέλισσας είναι μερικά από αυτά, καθώς, ακόμα και τόσα χρόνια μετά, οι ευεργετικές τους ιδιότητες είναι αναντικατάστατες.
