Ροζ; Μα είναι αγοράκι!

Είτε πρόκειται για το πιο έντονο φούξια, είτε για το πιο απαλό παστέλ, το ροζ χρώμα, αδιαμφισβήτητα, είναι συνυφασμένο με τη θηλυκότητα. Ωστόσο, τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Στην πραγματικότητα, κάποτε, ήταν ακριβώς το αντίθετο!

Το 1918, ένα άρθρο από μία εμπορική έκδοση που ονομαζόταν Earnshaw’s Infants’ Department, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι: “Από τη στιγμή που προέρχεται από το κόκκινο, το ροζ χρώμα ταιριάζει καλύτερα στα αγόρια και το γαλάζιο στα κορίτσια”. Ο λόγος ήταν, ότι το ροζ, καθώς είναι ένα πιο αποφασιστικό και δυναμικό χρώμα, είναι πιο κατάλληλο για ένα αγόρι. Ενώ το μπλε, που είναι πιο ντελικάτο και λεπτεπίλεπτο, αρμόζει καλύτερα σε ένα κορίτσι.

Το 1927, μία έρευνα από το Time magazine, έδειξε ότι στα μεγάλα καταστήματα της εποχής, υπήρχε μεγάλος διχασμός στα προτεινόμενα χρώματα σε σχέση με το φύλο των παιδιών. Το Marshall field’s και το Filene’s προτιμούσαν ροζ για τα αγόρια και μπλε για τα κορίτσια, ενώ το Macy’s και το Wanamaker’s, λειτουργούσαν ακριβώς αντίθετα! “Φαίνεται λοιπόν, πως δεν υπάρχει πραγματικά ομόφωνη γνώμη στις Ηνωμένες Πολιτείες, σχετικά με το ροζ και γαλάζιο” κατέληγε το άρθρο. Επίσης, μέχρι εκείνα τα χρόνια, οι νέοι γονείς, χρησιμοποιούσαν το ροζ και το γαλάζιο για να διακοσμήσουν τα παιδικά δωμάτια ως ουδέτερα χρώματα. Όπως ακριβώς χρησιμοποιούμε εμείς σήμερα το πράσινο και το κίτρινο.

Πότε λοιπόν εδραιώθηκε αυτός ο χρωματικός διαχωρισμός βάση φύλου?

Σε κάποιο βαθμό, αυτή η αλλαγή επήλθε μετά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. “Η “Rosie the riveter” (η εικονική αφίσα της γυναίκας με την τζιν φόρμα εργασίας, την μπαντάνα, και τη λεζάντα “we can do it”) αλλάζει τα εργοστασιακά της μπλε ρούχα, με τη χαρακτηριστική ροζ πόδια της June Cleaver” αναφέρει το NPR. “Η θηλυκότητα τυλίχτηκε στο ροζ και το ίδιο συνέβη και με τα προϊόντα, από τα σαμπουάν μέχρι την υψηλή μόδα!”

Πράγματι η δεκαετία του 50 και του 60 είναι γεμάτες ροζ στιγμές. Από το Chanel κουστούμι στο χρώμα της φράουλας που φορούσε η Jackie την ημέρα της δολοφονίας του Κένεντι, μέχρι το καυτό στράπλες ροζ φόρεμα της Marilyn Monroe στην ταινία “Οι άνδρες προτιμούν τις ξανθιές“.

Ωστόσο ο Jo B. Paoletti, ιστορικός και συγγραφέας του “Pink and blue: telling the girls from the boys in America”, πιστεύει πως ο πραγματικός διαχωρισμός έγινε τη δεκαετία του 80. Ήταν η εποχή που γινόταν όλο και πιο συχνό οι γονείς να μαθαίνουν το φύλο του παιδιού, πριν αυτό γεννηθεί. Έτσι, οι ενθουσιασμένες μαμάδες και μπαμπάδες, αρέσκονταν στο να αγοράζουν συγκεκριμένα ρούχα, παιχνίδια και αξεσουάρ για το παιδί τους, αναλόγως με το αν περίμεναν αγόρι ή κορίτσι. Και φυσικά, τα καταστήματα έσπευσαν να κάνουν τις επιθυμίες τους πραγματικότητα!

Ο δεύτερος βασικός λόγος, κατά τη θεωρία του Paoletti, ήταν ότι οι μαμάδες της εποχής, μεγάλωσαν φορώντας unisex ρούχα και παίζοντας με παιχνίδια που απευθύνονταν και σε αγόρια και σε κορίτσια εξίσου. Επομένως, ήθελαν οι κόρες τους να είναι λουσμένες στο ροζ, στις δαντέλες και στις Barbie. Οι marketers και διαφημιστές της εποχής άλλωστε, έκαναν αυτή την επιλογή να φαίνεται φυσική.

Όταν κοιτάξεις λοιπόν τη μεγάλη εικόνα θα ανακαλύψεις ότι ο στερεοτυπικός κανόνας “το ροζ είναι για τα κορίτσια” είναι μία σχετικά πρόσφατη μόδα. Ίσως λοιπόν, να μην αργεί η στιγμή, που οι αμφιλεγόμενοι τεράστιοι ροζ και γαλάζιοι διάδρομοι στα πολυκαταστήματα, θα αντικατασταθούν με άλλες, εντελώς καινούργιες αποχρώσεις!

_{Πηγή: mentalfloss.com}