Ποια είναι η Yayoi Kusama;

Η Yayoi Kusama, είναι όπως η ίδια δηλώνει μια σύγχρονη «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων»,
με τη μόνη διαφορά πως η ίδια δημιουργεί τα θαύματα.

Γεννημένη στην Ιαπωνία το 1929, η 93χρονη σήμερα καλλιτέχνιδα, ζει από το 1970 οικειοθελώς σε ψυχιατρική κλινική στη Ιαπωνία.
Βγαίνει καθημερινά ώστε να πάει στο studio της και το βράδυ επιστρέφει πίσω.
Το 1958, μετέβη στη Νέα Υόρκη, για να γνωρίσει λοιπόν από κοντά τους αφηρημένους ιμπρεσιονιστές που τότε ήταν τα ινδάλματά της.
Πάντα αποτελούσε έναν πολυπράγμονα άνθρωπο, αφού μέσα στο πέρασμα των χρόνων έχει καταπιαστεί με perfomance arts,
φωτογραφία, γλυπτική αλλά και πολλά ακόμη.
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν μπορούμε να της δώσουμε ένα τίτλο ή να την κατατάξουμε εύκολα σε ένα ρεύμα τέχνης.
Σήμερα βέβαια, θεωρείται αφηρημένη εξπρεσιονίστρια.

Η πορεία της

Μπήκε γρήγορα στην Avant Garde σκηνή της Νέας Υόρκης και το 1966 έφτιαξε το πρώτο της έργο, που δεν ήταν άλλο,
από την ίδια ντυμένη με ένα παραδοσιακό κιμονό ροζ με άσπρα λουλούδια να περπατάει σε όλους
τους μεγάλους αλλά και πολυσύχναστους δρόμους της αμερικανικής μητρόπολης και λεγόταν «Walking Piece».
Εκφραζόταν πάρα πολύ μέσα από τα ρούχα της αλλά και τον τρόπο που ζωγράφιζε.
Λόγω ψυχικών διαταραχών που είχε από παιδί, δεν της ήταν εύκολο να εκφραστεί κοινωνικά και να συνδεθεί με άλλους ανθρώπους
και έτσι βρήκε λοιπόν τον τρόπο να ακουστεί η φωνή της μέσω των δημιουργιών της.

Περνώντας τα χρόνια μπήκε στο κίνημα των χίπις και παράλληλα, εγκαθιδρύθηκε το Kusama look ή αλλιώς από πάνω μέχρι κάτω βούλες.
Κάθε στοιχείο του styling, μικρό ή μεγάλο, έχει τις χαρακτηριστικές dots.
Ένα ακόμη στοιχείο του Kusama look είναι το ιδιαίτερο κόκκινο κοντό καρέ που είναι και η υπογραφή της.

Το στυλ της είναι το επαναλαμβανόμενο pattern, που αποτελεί και έναν ψυχαναγκασμό της και έτσι δημιούργησε το πιο γνωστό της έργο,
τα γλυπτά κολοκύθες της που έχουν πάνω τις μικρές βούλες.
Για την ιστορία, ένα τέτοιο γλυπτό κολοκύθας της Yiayoi Kusama μπορεί να ξεπεράσει σε κόστος τις 200.000 δολάρια.

Τι συμβολίζουν οι βούλες;

Για τη Yiayoi οι βούλες συμβολίζουν τη ματιά της για τον κόσμο.
Ένας άνθρωπος λοιπόν είναι μια βούλα, μια μικρή κουκιδίτσα.
Αντίστοιχα η γη, είναι μια πιο μεγάλη κουκίδα, που αποτελείται από τόσες μικρότερες και πάει λέγοντας ως το άπειρο.
Στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Λονδίνου υπάρχει το Infinity Room, που αποτυπώνει τη σκέψη της για το σύμπαν και την απεραντοσύνη του.

Yayoi Kusama x Louis Vuittton

Η πρώτη τους συνεργασία, ήρθε το 2012, όταν art director της εταιρίας ήταν ο Marc Jacobs.
Τον Ιανουάριο του 2023, ξεκίνησαν μια επετειακή συλλογή, στη οποία «κατέλαβαν» όλο το Harrods και αντίστοιχα,
το κατάστημα της Louis Vuitton στο Παρίσι.
Έχουν τοποθετήσει μια τεράστια Yiayoi, η οποία κρατά το πινέλο της και ζωγραφίζει, τι άλλο;
Βούλες!

Το μοτίβο στη Συλλογή που λάνσαραν είναι λίγο διαφορετικό σε σχέση με εκείνη του 2012.
Στη πρώτη collection, τα dots, είχαν έναν κάπως διαφορετικό σχεδιασμό, όμοιο με αυτόν που τοποθετεί στα γλυπτά κολοκύθες,
δηλαδή βούλες σε σχηματισμό παράλληλων γραμμών που κλείνουν και ανοίγουν σε κάποια σημεία.

Τώρα, βλέπουμε έναν διαχωρισμό σε 4 ενότητες.
Η πρώτη ενότητα έχει τα dots σε χρωματισμούς του λευκού, πράσινου, κίτρινου, ανοιχτού μπλε αλλά και σε διάσπαρτα σημεία
που έχουν σχεδιαστεί έτσι βάση των πραγματικών κινήσεων που κάνει η Yiayoi με το πινέλο της.

Η δεύτερη ενότητα, η Infinity, όπου δεν βλέπουμε ισομεγέθεις βούλες αλλά μικρές και μεγαλύτερες, όπως και στο σύμπαν.
Στη συνέχεια έχουμε τα metallic dots, που είναι απλά ασημί και μεταλλικά.
Στο τέλος έχουμε τα ψυχεδελικά λουλούδια, με έντονα χρώματα.
Μπορείς να δεις αναλυτικά της συλλογή στο site της Louis Vuitton, εδώ.

Άνθρωποι με τη ιστορία της Yiayoi Kusama, μας εμπνέουν, μας δίνουν τη δύναμη και το κίνητρο να προχωρήσουμε
αλλά και να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα.
Γιατί αν τα κατάφερε η Yiayoi, από την οπισθοδρομική και βαθιά συντηρητική κλειστή κοινωνία μιας επαρχίας της Ιαπωνίας, τι μπορεί να σταματήσει εσένα στη σημερινή εποχή που όλοι οι δρόμοι είναι ανοιχτοί;

Περιμένω τα σχόλιά σου για το σημερινό μου άρθρο. Μπορείς να με βρεις σε Facebook & Instagram.

Σε φιλώ,
Μαρία Δρετάκη