Υπάρχει μια στιγμή που φτάνει για όλους τους δημιουργούς.
Είναι εκείνη η εσωτερική σπίθα που κάνει την εμφάνησή της απότομα, απρόβλεπτα, έντονα.
Εκείνη η στιγμή που λες :
“Αυτό θα ήταν φανταστικό… αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να το κάνω τώρα.”
Αυτό το “αλλά” σε σταματά.
Το αγνοείς. Το καλύπτεις με μια ασφαλή επιλογή.
Και έτσι χάνεις τη μεγαλύτερη ευκαιρία καλλιτεχνικής εξέλιξης.
Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε γιατί η στιγμή που σε φοβίζει περισσότερο, είναι και η στιγμή που μπορεί να σε οδηγήσει σε άλλο επίπεδο δημιουργίας.
Εκεί ακριβώς όπου γεννιέται η ταυτότητά σου.
Η εσωτερική σύγκρουση : Θέλεις, αλλά διστάζεις
Ο φόβος δεν υπάρχει μόνο όταν κάτι πάει στραβά.
Υπάρχει ακριβώς τη στιγμή της γέννησης μιας μεγάλης ιδέας.
Όταν σκέφτεσαι να κάνεις κάτι πιο τολμηρό.
Όταν νιώθεις έμπνευση, αλλά παράλληλα νιώθεις και έκθεση.
Ή όταν θες να σπάσεις το προβλέψιμο, αλλά δεν ξέρεις αν “θα περάσει”.
Αυτό το σημείο είναι ιερό.
Είναι ο κόμβος διασταύρωσης του στυλ σου, του θάρρους σου και της επιρροής σου.
Τι υπάρχει πίσω από αυτόν τον φόβο;
Ας το δούμε ξεκάθαρα. Δεν έχεις φόβο για το χρώμα, τη γραμμή ή το σχήμα.
Φοβάσαι :
- Μήπως ο πελάτης δεν το καταλάβει.
- Μήπως το αποτέλεσμα δεν βγει όπως το είχες στο μυαλό σου.
- Ή φανείς “περίεργος” ή υπερβολικός.
- Μήπως δεν μπορείς να το υποστηρίξεις.
- Μήπως… χάσεις τον έλεγχο.
Κι όμως, η δημιουργία απαιτεί να χάσεις λίγο τον έλεγχο.
Γιατί μόνο τότε, οδηγείσαι σε κάτι που δεν έχεις ξανακάνει.
Και εκεί ακριβώς είναι το πεδίο εξέλιξης.
Δεν χτίζεις την καλλιτεχνική σου ταυτότητα στο safe zone
Ό,τι σε καθορίζει δημιουργικά, χτίστηκε τις φορές που τόλμησες να πεις κάτι διαφορετικό.
Δεν σε καθόρισαν οι στιγμές ρουτίνας.
Σε καθόρισαν οι στιγμές που είπες : “Θα το δοκιμάσω, ακόμα κι αν δεν είμαι 100% σίγουρος.”
Η ταυτότητα σου δεν χρειάζεται την αποδοχή όλων.
Χρειάζεται συνέπεια, θάρρος και αλήθεια.
Κάθε φορά που αφήνεις εκείνη τη δημιουργική φλόγα να σβήσει από τον φόβο, λες “όχι” στον εαυτό σου.
Κι αυτό, με τον καιρό, σου στερεί τη φωνή σου.
Πώς να αντιμετωπίσεις αυτή τη στιγμή
Αντί να αγνοείς ή να καλύπτεις τον φόβο της δημιουργίας, μπορείς να τον χρησιμοποιήσεις ως εργαλείο.
Να τον παρατηρήσεις. Να τον κατονομάσεις. Και να αποφασίσεις τι θα κάνεις μαζί του.
Ακολούθησε αυτόν τον κύκλο :
- Νιώσε : Παραδέξου την έμπνευση. Μην τη φιμώνεις.
- Ρώτα : Από τι ακριβώς έχω φόβο της έκθεσης;
- Μείωσε το ρίσκο : Εφάρμοσε την ιδέα σου σε ελεγχόμενο περιβάλλον (π.χ. σε δοκιμαστικό μοντέλο ή με έναν πελάτη που εμπιστεύεσαι).
- Κατέγραψε την εμπειρία : Τι ένιωσες όταν το δοκίμασες; Τι είδες στο βλέμμα του πελάτη;
- Επανάλαβε με τόλμη : Σιγά-σιγά κάνε την προσέγγιση σου πιο σταθερή, πιο δική σου.
Ο φόβος δεν εξαφανίζεται. Αλλά όταν δεν σε σταματά, αλλάζει σε ενέργεια.
Το στυλ σου θέλει να εξελιχθεί. Θα το αφήσεις;
Όλοι οι μεγάλοι δημιουργοί — σε κάθε τέχνη — αναφέρουν πως οι τομές στην πορεία τους έγιναν
από αποφάσεις που πήραν παρά τον φόβο τους.
👉 Το ίδιο ισχύει και για εσένα.
👉 Το ίδιο ισχύει και για το στυλ σου.
Αν θες να εξελιχθεί, πρέπει να του δώσεις χώρο να ξεφύγει από τη νόρμα.
Πρέπει να του επιτρέψεις να σε εκφράσει, όχι να σε “σώσει” από πιθανή απόρριψη.
Μην περιμένεις την τέλεια στιγμή. Δεν θα έρθει.
Για τη στιγμή αυτή έχεις φόβο. Εκεί θα χτισείς τον εαυτό σου.
Και επιχειρηματικά; Είναι ασφαλές να ρισκάρεις;
Η απάντηση είναι : Όχι πάντα, αλλά συχνά είναι απαραίτητο.
Ο πελάτης μπορεί να μην καταλάβει τεχνικά τι έκανες, αλλά αισθάνεται τη δύναμη του δημιουργού.
Όταν εσύ εκφράζεσαι, εμπνέεις.
Όταν εσύ έχεις φόβο, περιορίζεις και τον άλλον.
Το δημιουργικό ρίσκο χτίζει φήμη.
Δημιουργεί αναγνωρισιμότητα.
Φέρνει κοινό που σε θέλει για αυτό που είσαι — όχι για αυτό που απλώς “παρέχεις”.
Εμπιστέψου εκείνη τη φωνή
Αν νιώθεις πως κάτι μέσα σου λέει :
“Αυτό θα ήταν τρελό, αλλά…”, σταμάτα.
Άκου το.
Μην το φιμώσεις.
Μην το θάψεις για “αργότερα”.
Το “αλλά” είναι το κατώφλι.
Πέρα από αυτό υπάρχει η επόμενη εκδοχή σου.
Μπες μέσα. Ρίσκαρε. Δημιούργησε.
Και άσε το στυλ σου να μιλήσει πιο δυνατά από ποτέ.
Μέινε συντονισμένος στο Hairdressing News για περισσότερα!
