Η γιορτή του πατέρα επιτέλους έφτασε και την γιορτάζουμε όπως κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου!
Στην κοινή γνώμη οι πατεράδες είναι ένα «αδικημένο είδος» και μια απόδειξη είναι ότι πρώτα καθιερώθηκε η γιορτή της μητέρας.
Κακά τα ψέματα, όλοι μιλούν για το δέσιμο της μητέρας με το έμβρυο από την περίοδο που ακόμα κυοφορεί και αυτό είναι μια αλήθεια,
αλλά στην πορεία πόσο χαζομπαμπάς μπορεί να γίνει ένας άνδρας που ενδεχομένως την περίοδο της εγκυμοσύνης
δεν ένιωθε και τόσο «έτοιμος» για το επόμενο αυτό μεγάλο βήμα;
Η μεγάλη έκρηξη συναισθημάτων του πατέρα συμβαίνει μόλις πάρει πρώτη φορά το παιδί στην αγκαλιά του,
που το κρατάει σαν είναι από γυαλί και θα σπάσει και κάπου εκεί βγαίνει αυτή την πρώτη τους φωτογραφία,
που μετά από χρόνια την βλέπουν και γελούν με αυτή την έκφραση που έχει σχηματιστεί στο πρόσωπό του!
Στο μυαλό όλων υπάρχει μια τέτοια φωτογραφία!
Και κάπου εκεί ξεκινάει η αδιάληπτη μάχη να «κερδίσουν το χαμένο έδαφος» και να γίνουν ο «βράχος» της οικογένειας!
Αχ αδικημένοι μπαμπάδες και να ξέρατε πόσο σημαντικοί μας είστε…
Ενωθείτε λοιπόν γιατί η μέρα σας έφτασε!
Πότε έγινε η καθιέρωση στην Ελλάδα;
Στην Ελλάδα η γιορτή του πατέρα καθιερώθηκε από τον Σύλλογο διαζευγμένων αντρών,
λόγω της απαξίωσης που αντιμετώπιζαν οι πατεράδες από τα δικαστήρια σχετικά με την επιμέλεια των παιδιών
όταν οι γονείς αποφάσιζαν να χωρίσουν.
Στην Ευρώπη έπαψε να είναι σήμερα «ημέρα του πατέρα» αλλά ονομάζεται «γιορτή του πατέρα» με την αρχή να γίνεται από την Γερμανία.
Ως σύμβολο της ημέρας επικράτησε το τριαντάφυλλο το μεν άσπρο, για τους ζωντανούς, το δε κόκκινο για τους νεκρούς πατεράδες.
Ο πατέρας για τον γιό του!
Ο πατέρας για τον γιό του αποτελεί ένα ισχυρό πρότυπο, από την παιδική ηλικία, μέχρι και την ενηλικίωση του
που πια διαμορφώνει μόνος τον χαρακτήρα του, καθώς τα αγόρια έχουν την τάση να ακολουθούν τα χνάρια του πατέρα τους
σε θέματα συμπεριφοράς.
Έτσι λοιπόν αξίζουν συγχαρητήρια σε εσάς τους μπαμπάδες που μαθαίνετε στα αγόρια σας, να σέβονται τις γυναίκες,
να τις εκτιμούν και κυρίως πως ο ανδρισμός τους δεν φαίνεται σε καμία περίπτωση σηκώνοντας το χέρι τους σε οποιονδήποτε άνθρωπο!
Σε εσάς που τους μαθαίνετε πως το ξύλο δεν είναι λύση και η ευαισθησία δεν είναι αδυναμία!
Ο πατέρας για την κόρη του!
Εδώ φυσικά μιλάμε για έναν «έρωτα» μεγάλο, τον πρώτο και παντοτινό!
Για μια κόρη ο πατέρας είναι ο πρώτος άνδρας που μπαίνει στην ζωή της και εκεί λοιπόν,
είναι που κάνει τον ρόλο των «υποψήφιων γαμπρών» δύσκολο στην πορεία!!!
Εσείς οι μπαμπάδες που ανοίγετε την αγκαλιά σας για να «κρύψετε» κάθε στεναχώρια της κόρης σας
και φωτίζετε τον κάθε της προβληματισμό, δεν ξέρετε πόσο απαραίτητη κάνετε την παρουσία σας!
Φυσικά σήμερα γιορτάζουν και οι μπαμπάδες που κοιτούν επικριτικά κάθε σύντροφο της κόρης τους,
γιατί δεν έχουν έχουν καταλάβει ότι μεγάλωσε, αλλά μένουν στυλοβάτης στις επιλογές της γιατί μεγάλωσαν έτσι την κόρη τους,
και της έχουν εμπιστοσύνη και για τις επιλογές της και αυτό γιατί ξέρουν πως ακόμη και όλα να πάνε λάθος εκείνοι είναι εκεί,
για να την αγκαλιάσουν και να της πουν πως όλα θα πάνε καλά, με την μαγική φράση «έλα μωρέ τον καλύτερο θα βρεις εσύ, δεν σε φοβάμαι!»
Μπαμπάδες μου αδικημένοι δεν έχετε λόγο να νιώθετε έτσι, γιατί ο ρόλος σας και η αξία που έχει για ένα παιδί,
κάθε άλλο παρά αδικημένος μπορεί να χαρακτηριστεί!
Χρόνια πολλά σε εσάς που κάθε μέρα προσπαθείτε, να γίνετε η καλύτερη εκδοχή για τα παιδιά σας,
που πρώτος σας τίτλος είναι αυτός του πατέρα και μετά όλα τα υπόλοιπα και μένετε πάντα δίπλα στα παιδιά σας διακριτικά και σταθερά,
για να προλάβετε κάθε στραβοπάτημα και να τα στηρίξετε με όλη σας την δύναμη.
Και όσο για τα παιδιά βρείτε χρόνο να γιορτάσετε αυτή τη σπουδαία μέρα με τους πατεράδες σας,
και δείξτε τους κάθε μέρα πόσο σημαντικοί είναι για εσάς και πόσο τους αγαπάτε, σήμερα, αύριο, μεθαύριο και για όσο λέτε την λέξη μπαμπά!
