Μια φορά κι ένα καιρό ήταν η κα. Μαρίκα!!!Το επάγγελμα της ήταν οικιακά!!!Και να ασχολείται με τα “νέα” της γειτονιάς
(αφού τελείωναν οι δουλειές του σπιτιού κάποια στιγμή)…
Καθώς γύριζε από φιλενάδα σε φιλενάδα όλο το απόγευμα, μια ήμερα συνειδητοποίησε ότι είναι πολύ χρονοβόρος αυτός ο τρόπος μετάδοσης των “πληροφοριών”….
Της πήρε μόλις λίγες ήμερες για να βρει νέο τρόπο να έχει όλα τα νέα σε μόλις λίγες ώρες ,συγκεντρωμένα και νοικοκυρεμένα…
Πώς; Μα πως αλλιώς….Με μια απλή επίσκεψη στο κομμωτήριο…Όλες οι κυρίες της γειτονιάς περνούσαν τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα από εκεί για το καθιερωμένο χτένισμα με ρόλεϊ.
Χωρίς ραντεβού,οι ώρες αναμονής γίνονταν αρκετά πικάντικες μεταφέροντας η μία τις πληροφορίες που ήξερε, στην άλλη.
Και κάπως έτσι βγήκε η ρετσινιά για τις κομμώτριες ότι είναι κουτσομπόλες!!
Και μετά από χρόνια είμαι εδώ να καταρρίψω αυτό τον μύθο!!!
Γιατί αγαπητοί μου αναγνώστες οι καημένες οι κομμώτριες δεν προλάβαιναν να βγάλουν καλά καλά όλη αυτή τη δουλειά!!!
Όχι να κουτσομπολεύουν κιόλας..
Χρυσές εποχές!!!
Κάθε βδομάδα να έχεις μαμά,γιαγιά και εγγονή για χτένισμα!Συν κουρέματα και βαφές κάθε 30 ημέρες με το ρολόι!!
Το ότι αναγκαστικά έπρεπε να ακούν τον πόνο της κάθε μιας κυρίας που καθόταν στην καρέκλα τους είναι άλλο θέμα!
Δε γινόταν και διαφορετικά!!
Όπως καταλάβατε καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα! 😊
Και επίσης σε όλους τους κανόνες υπάρχουν και οι εξαιρέσεις… Ο νοών νοείτω!!
ΜΕ ΑΓΑΠΗ και ΣΕΒΑΣΜΟ ΔΗΜΗΤΡΑ…
