Είναι γνωστό ότι κάθε είδους αερόβια άσκηση, και ειδικά το κολύμπι, ανακουφίζει την κατάθλιψη. Αρχικά, διεγείρει τις χημικές ουσίες του εγκεφάλου που ενισχύουν την ανάπτυξη των νευρικών κυττάρων. Η άσκηση επηρεάζει επίσης νευροδιαβιβαστές όπως η σεροτονίνη που επηρεάζουν τη διάθεση και παράγουν ANP. Πρόκειται για μία ορμόνη που μειώνει το στρες. Επίσης βοηθά στον έλεγχο της αντίδρασης του εγκεφάλου στο άγχος.
«Γνωρίζουμε, για παράδειγμα, ότι η έντονη άσκηση όπως το κολύμπι μπορεί να μειώσει σημαντικά τόσο το άγχος όσο και την κατάθλιψη».
Αυτό υποστηρίζει η αθλητική ψυχολόγος Aimee C. Kimball, από το Κέντρο Αθλητικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ.
«Επί του παρόντος, υπάρχει ένας τόνος ερευνών που εξετάζει τους διάφορους μηχανισμούς με τους οποίους λειτουργεί».
Σε σωματικό επίπεδο, οι προπονήσεις κολύμβησης απελευθερώνουν ενδορφίνες, φυσικές ενώσεις υπεύθυνες για την ανεβασμένη διάθεση. Η κολύμβηση βοηθά επίσης στο να αποβάλλουμε τις υπερβολικές ορμόνες του άγχους, προάγοντας την μυϊκή χαλάρωση. Μπορεί ακόμη και να προωθήσει τη λεγόμενη «νευρογένεση του ιππόκαμπου»-την ανάπτυξη νέων εγκεφαλικών κυττάρων σε ένα μέρος του εγκεφάλου.
Ο Moby Coquillard, ψυχοθεραπευτής και κολυμβητής από το San Mateo της Καλιφόρνιας, είναι τόσο πεπεισμένος που συνταγογραφεί την άσκηση σε καταθλιπτικούς ασθενείς. «Πιστεύω απόλυτα ότι το κολύμπι μπορεί να χρησιμεύσει ως ένα είδος φαρμάκου. Για μένα, αντιπροσωπεύει ένα ισχυρό συμπλήρωμα στα αντικαταθλιπτικά φάρμακα».
Εκτός από πιθανές βιοχημικές αλλαγές στον εγκέφαλο, η κολύμβηση απαιτεί εναλλασσόμενη διάταση και χαλάρωση των σκελετικών μυών και ταυτόχρονα βαθιά αναπνοή σε ρυθμικό μοτίβο. Η κολύμβηση, λόγω της επαναλαμβανόμενης φύσης της, είναι απίστευτα διαλογιστική, λέει ο Coquillard.
«Διδάσκω ένα μάθημα γνωσιακής θεραπείας που βασίζεται στην ενσυνειδητότητα για την κατάθλιψη», προσθέτει, «και χρησιμοποιούμε την εστίαση στο σώμα στη στιγμή για να εμποδίσουμε παρελθοντικές σκέψεις ή μελλοντικές ανησυχίες να εισβάλουν στη συνείδησή μας».
