Αγαπητή μου κομμώτρια επανήλθα. Άκουσα ότι ίσως κλείσουν ξανά τα κομμωτήρια. Αληθεύει; Γιατί θεωρείται επικίνδυνη η σχέση μας, ακόμα δεν έχω καταλάβει, ειδικά όταν εκεί έξω γίνεται το σώσε σε μέσα μαζικής μεταφοράς, κ.α. Παρ’ όλα αυτά, αφού εγώ δεν είμαι η αρμόδια του θέματος, ας δω την κατάσταση από τη σκοπιά που με αφορά. Και ποια είναι αυτή;
Ήρθα σήμερα με το φόβο του πότε θα σε ξανά δω. Θέλω ναι μεν να μου φτιάξεις τα μαλλιά μου, αλλά θέλω και να με μάθεις να τα σουλουπώνω μόνη μου. Επίσης θέλω να μου πεις το σαμπουάν που χρησιμοποιείς, το conditioner, την μάσκα, την θεραπευτική κρέμα… τις βούρτσες.. το πώς με λούζεις, το email σου, το fb προφίλ και το προσωπικό αριθμό τηλεφώνου σου για τις δύσκολες μέρες, νύχτες που έρχονται.
Το δέχομαι ότι, δεν χρειάζεται καλλωπισμός αφού δεν θα με βλέπει κανείς αφού θα είμαι εσώκλειστη στο σπίτι. Αλλά είμαι μια όμορφη μόνη ύπαρξη, αν βρεθεί ο άντρας της ζωής μου στη βόλτα με το σκύλο, θα με δει αναμαλλιασμένη; Ποια θα είναι η δικαιολογία μου για την εξωτερική μου κατάσταση, μακριά σου; Και πες ότι ο τέλειος άντρας αντιλαμβάνεται το πρόβλημα της μη περιποιημένης μου εμφάνισης …. Εγώ πως θα ξυπνάω το πρωί ευχάριστα, βλέποντας τον άσχημο εαυτό μου στον καθρέφτη;
Τα κομμωτήρια για κάποιους ανθρώπους είναι η light version του ψυχολόγου. Και ερωτώ, χαριτολογώντας πάντα, γιατί αφού είναι ανοιχτοί οι ψυχολόγοι, εσύ καλή μου κομμώτρια κλείνεις; Θέλετε να με αναγκάσετε να πάω σε ψυχολόγο; Και όταν ο ψυχολόγος μου πει να ξαπλώσω και να του πω τα εσώψυχα μου, να του πω, φτιάξε μου λίγο και τη φράντζα;
Παιδιά αυτά τα πράγματα δεν γίνονται. Βρείτε λύσεις, τα χρόνια περνάνε και εγώ με την καραντίνα πάχυνα, δεν χωράω ούτε καν στο ράφι!!!!
