Κράζεις; Θαυμάζεις!

Είναι και αυτοί οι “συνάδελφοι” βρε παιδί μου…που στάζουν μέλι.

Ε;
Δεν σου έχει τύχει;
Πες αλήθεια τώρα!
Μεταξύ μας είμαστε άλλωστε..

Βλέπουν μια δουλειά και κατ’ ευθείαν να πουν όλα τα κομπλιμέντα που τους έρχονται στο μυαλό.

Ξέρεις όμως κάτι;

Τους δικαιολογώ.
Και ξέρεις γιατί;

Γιατί η άγνοια, αυτά τα αποτελέσματα φέρνει.

Η πρώτη σκέψη είναι να το ακυρώσει.
Γιατί;
Μα, γιατί δεν μπορεί να το φτάσει hellooooo… όλα εγώ θα στα λέω;
Και επειδή δεν μπορεί να το φτάσει προσπαθεί να το μειώσει, να το απορρίψει, να το απαξιώσει.

Και όλα αυτά γιατί πηγάζει από μέσα του η ανασφάλεια.
Και λόγω της ανασφάλειας, πως θα νιώσει καλύτερα;
Μα, με το να προσπαθήσει να μειώσει τον απέναντι ώστε να νομίζει πως “ανεβαίνει” ο ίδιος.

Όχι…
Οοοοχιιιιι αγάπη μου !

Φτάνει!
Enough!
Ça suffit!

Θα σου δώκω μερικές συμβουλές αγαπημένε μου πικρόχολε συνάδελφε.

Καταρχάς ΔΕΝ είναι όλα τέλεια…γιατί δεν υπάρχει το τέλειο.
Τι;
Από εμένα το ακούς πρώτη φορά;
Αποκλείεται.
Μη, μου πεις!

Φυσικά και δεν υπάρχει το τέλειο!
Κανένα αποτέλεσμα, καμία δουλειά, όποια και αν είναι αυτή, ότι και αν επαγγέλεσαι.
Και αυτό γιατί όπου υπάρχουν χέρια υπάρχουν και ψεγάδια.

Όμως αυτό δεν σημαίνει πως τελειώνεις μια σχολή Χ και είσαι έτοιμος για όλη σου την κομμωτική ζωή.
Κοτέ των Κοτών που έλεγε και η κόρη μου (και σήμαινε ποτέ των ποτών).

Πάντα και ανα πάσα ώρα και στιγμή, οφείλεις να έχεις τα μάτια και τα αυτιά σου σε ετοιμότητα για οποιοδήποτε μετεκπαιδευτικό πρόγραμμα πέσει στην αντίληψη σου.

Μια ζωή συνεχίζεις και εξελίσσεις τις δυνατότητες σου.

Μια ζωή συνεχίζεις να αναπτύσεις τις δεξιότητες σου σε όλα τα επίπεδα.

Παρακολουθείς με λαχτάρα τους συναδέλφους σου και μόλις “πιάσεις” κάτι που σου φαίνεται αδύνατο ή πολύ πολύ εντυπωσιακό που όμως κάποιος το κατάφερε, ΡΩΤΑ !
Δεν δαγκώνουν οι άνθρωποι….(ακόμη και ατάιστοι).

Προχώρα βρε αδερφέ.

Οι εποχές αλλάζουν.
Εξελίσσονται.

Οι άνθρωποι (ή τουλάχιστον μερικοί), προοδεύουν.

Εσύ τι θα κάνεις;

Θα μείνεις εκεί σκυφτός στην σπηλιά σου με τα δύο νωπά ξυλαράκια στα χέρια σου προσπαθώντας να ανάψεις φωτιά για να ψήσεις το κυνήγι;

Το έπιασες το υπονοούμενο;
Το έπιασες!

Και είμαι σίγουρη πως από ετούτη εδώ τη μικρή στιγμούλα διαύγειας θα βγεις πιο πεισμωμένος, πιθανόν νευριασμένος, αλλά ταρακουνημένος.

Μπορεί να σε νευρίασα λίγο….ειδικά εσένα που έχεις μια κακιούλα έτοιμη να κρέμεται στα χείλη σου, αλλά σκέψου μόνο αυτό:
“Μας νευριάζει στους άλλους αυτό που είμαστε εμείς, αλλά δεν το έχουμε πραγματικά αντιληφθεί “.

Σε φιλώ αγαπημένε μου κακιασμενούλη και ελπίζω να σε δω από κοντά σε κάποιο από τα επόμενα σεμινάρια μου .
Έχω να σου δώσω και να μου δώσεις πολλά!

XXX
Kalliope Veniou

http://www.kalliopeveniou.gr
http://www.fb.com/kalliopeveniou
http://www.instagram.com/kalliopeveniou_beautyhall